အခန္းထဲ၀င္လာသည့္ ဇနီးသည္က ေ႐ွးေဟာင္းနာရီႀကီး၏ ကုိယ္ထည္အကန္႔အတြင္း ေခါင္းႏွစ္ထားသည့္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေတြ႔ၿပီး ‘‘ဘာလုပ္ေနတာလဲ’’ဟု ေမးသည္။ ‘‘ဒီနာရီရဲ႕ အနံ႔က မိဘအိမ္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ အနံ႔နဲ႔တူတယ္’’ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ႐ွက္ကိုးရွက္ကန္း ျပန္ေျဖရင္း ‘‘မိဘအိမ္ကို ခဏေလးျပန္သြားတာလို႔ ေျပာရမွာေပါ႔’’ ဟုေျပာကာ တံခါး ျပန္ပိတ္လိုက္သည္။
အေမႊးရနံ႔မ်ားက အမွတ္တရမ်ားစြာကို ႏိုးဆြေပး သည္။ လြန္ခဲ႔ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔က ထုိနာရီႀကီးကို ႐ြာ႐ွိ ကၽြန္ေတာ္႔မိဘမ်ားအိမ္မွ ေျပာင္းေ႐ြ႕သယ္ယူခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသစ္သားရနံ႔က ကၽြန္ေတာ္႔၏ကေလးဘ၀ကို  ျပန္ေျပာင္းသတိရရန္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေခၚေဆာင္သြားျမဲပင္။
ေဟျဗဲၾသ၀ါဒစာ ေရးသူက တစ္မူထူးျခားစြာ အိမ္ကို
လြမ္းဆြတ္တမ္းတသူမ်ားအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပသည္။ ၎တို႔ သည္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ျခင္းထက္ ယံုၾကည္ျခင္းျဖင္႔ ေကာင္းကင္အိမ္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကသည္။ ၎တို႔ေမွ်ာ္လင္႔ေသာအရာက ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀း ေနေသးသည့္တိုင္ ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင္႔အတူ႐ွိရန္ ၎တို႔ကို ထိုေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္ မည္ဟူသည့္ ကတိေတာ္ကို တည္ေစလ်က္ သစၥာေတာ္ႀကီးမားေသာဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ အႂကြင္းမဲ႔ ယံုၾကည္စိတ္ခ်သည္ (ေဟျဗဲ ၁၁း၁၃-၁၆)။
ဖိလိပၸိ ၃း၂၀ တြင္ ‘‘ငါတို႔က်င္႔ေသာအက်င္႔မူကား ေကာင္းကင္ဘံုႏွင္႔ စပ္ဆိုင္လ်က္႐ွိ၏။ ကယ္တင္ေတာ္မူေသာအ႐ွင္သခင္ သခင္ေယ႐ႈခရစ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုမွ ႂကြလာေတာ္မူမည္ဟု ငါတုိ႔သည္ ေမွ်ာ္လင္႔လ်က္ေနၾက၏’’ ဟု ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို သတိေပးသည္။ သခင္ေယ႐ႈကို ဖူးေျမႇာ္ရန္ ေမွ်ာ္လင္႔ေစာင္႔စားျခင္း၊ ဘုရားသခင္က ကတိထားေတာ္မူသမွ်ကို ေယ႐ႈခရစ္အားျဖင္႔ ရယူရန္ ေစာင္႔စားျခင္းျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္ျပဳရာ တည္ၾကည္တည့္မတ္ေစလိမ္႔မည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အနာဂတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အတိတ္၊ ယခုပစၥဳပၸန္ႏွင္႔ မည္သို႔ွမွ် မႏႈိင္းယွဥ္သာ။ JAMES BANKS