လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္အတန္ၾကာက ဂရိစာေရးဆရာ  ‘ေအလီယန္´ ျပဳစုခဲ႔သည့္ ဒုတိယ ရာစုႏွစ္ ေခတ္ကာလက လက္ဆင္႔ကမ္းခဲ႔ေသာ ငါးဖမ္းနည္းအေၾကာင္း စာအုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္ အမွတ္မထင္ေတြ႕႐ွိ ဖတ္႐ႈခဲ႔ရသည္။ ‘‘ဘို႐ိုကာႏွင္႔ သက္သာေလာနိတ္ၿမိဳ႕ၾကားတြင္ အက္စၾထာကပ္ အမည္႐ွိ ျမစ္တစ္စင္း စီးဆင္းၿပီး ျမစ္ထဲ၌ အစက္အေျပာက္ႏွင္႔ ထေရာ႔ငါး
မ်ား႐ွိသည္’’။ ငါးဖမ္းနည္းမွာ ‘‘၀ါဂြမ္းလံုး အနီေရာင္ရဲရဲကို
ငါးမွ်ားခ်ိတ္၌ ငွက္ေမြး ၂ ပင္ျဖင္႔ တြဲခ်ည္ကာ ေရထဲခ်လိုက္ သည္။ ငါးမ်ားမွာ အနီေရာင္ ၀ါဂြမ္းလံုး၏ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင္႔ ပါးစပ္အျပည့္၀ါးရေတာ႔မည္အေတြးႏွင္႔ အနီးအနား တိုးလာ ၾကသည္’’ (On the Nature of Animals)။
ငါးဖမ္းသမားမ်ားသည္ ဤနည္းကို ယခုထိတိုင္ အသံုးျပဳၾကဆဲျဖစ္သည္။ ၎ကို Red Hackle ဟု ေခၚၾက သည္။ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္း ၂၂၀၀ ခန္႔က ဤနည္းလမ္းကို ပထမဦးဆံုး အသံုးျပဳခဲ႔ၿပီး ယခုထိတိုင္လည္း အသံုး၀င္ ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေ႐ွးေခတ္က ထိုငါးဖမ္းနည္းအေၾကာင္း ဖတ္ရႈရခ်ိန္တြင္ ေ႐ွးေဟာင္း အရာမ်ားဟုဆိုျငားလည္း ေခတ္မီဆဲဟု ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိလိုက္သည္။ အသက္အရြယ္  အိုမင္းေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏နက္နဲျပည့္၀စံုလင္မႈကို ေရာင့္ရဲေက်နပ္မႈအျပည့္ ရွိသည့္ အသက္တာျဖင့္ အျခားသူမ်ားအား ျပသျခင္းျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ဘ၀သည္ အသက္ထက္ဆံုး ေန႔ရက္မ်ားအထိ အသံုး၀င္ေခတ္မီေနမည္ပင္။ အသက္အရြယ္ အိုမင္းသြားစဥ္ က်န္းမာေရးယိုယြင္းလာမႈ၊ အတိတ္မွအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တမ္းတျခင္း အစရွိသည့္ ခံစားမႈမ်ားကို အဓိက အာ႐ံုထားရမည္ မဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း အသက္ႀကီးရင့္သြားသူတို႔၏ သက္ႂကြယ္ဘ၀သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ ရႊင္လန္း၀မ္းေျမာက္ျခင္း၊ ရဲရင့္ျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္း စသည့္၀ိညာဥ္အသီးအပြင့္မ်ားႏွင့္ ျပည့္၀ေသာဘ၀ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္။
‘‘ ထာ၀ရဘုရား၏အိမ္ေတာ္၌ စိုက္ပ်ိဳးေသာသူတို႔သည္ ငါတုိ႔ဘုရားသခင္၏ တံတိုင္းေတာ္တြင္ ပြင္႔လန္းၾကလိမ္႔မည္။ အသက္ႀကီးေသာကာလတြင္ပင္ အသီးကို သီး၍ ႂကြယ္၀စိမ္းလန္းၾကလိမ္႔မည္’’(ဆာ ၉၂း၁၃-၁၄)။ DAVID ROPER