ခ်ားလ္စ္ လုိ၀ယ္ရီ သည္ ေက်ာေအာက္ပိုင္း နာက်င္မႈအေၾကာင္းကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းအား ညည္းညဴကာ ရင္ဖြင္႔သည္။ သူကို စာနာနားလည္ႏွစ္သိမ္႔ရန္ သူ ေမွ်ာ္လင္႔ခဲ႔ေသာ္လည္း ႐ိုးသားပြင္႔လင္းစြာ ေ၀ဖန္ခ်က္ကိုသာ ရ႐ွိခဲ႔သည္။ သူ႔မိတ္ေဆြက ‘‘ခင္ဗ်ားရဲ႕ ျပႆနာက ေက်ာနာေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္မထင္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အစာအိမ္က ျပႆနာပဲလို႔ ထင္တယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အစာအိမ္က သိပ္ႀကီးလြန္းေနတဲ႔ အတြက္ အေနာက္ဘက္ကို တြန္းထုတ္ေနတာဘဲျဖစ္မွာ’’ ဟု  ေျပာခဲ႔သည္။
REV! မဂၢဇင္းတြင္ ခ်ားလ္စ္ က သူသည္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လ်က္ စိတ္နာသြားရန္ ေသြးေဆာင္မႈကို ခံႏိုင္ရည္႐ွိခဲ႔ေၾကာင္း ေ၀မွ်ခဲ႔သည္။ သို႔ႏွင့္ သူ၀ိတ္ခ်လိုက္ရာ   ခါးနာသည့္ေ၀ဒနာ ေပ်ာက္ကင္းသြားသည္။ `ထင္႐ွားစြာ ဆံုးမျပစ္တင္ျခင္းသည္ တိတ္ဆိတ္စြာ ခ်စ္ျခင္းထက္သာ၍ ေကာင္း၏။ အေဆြခင္ပြန္း သည္ ဒဏ္ေပးေသာအခါ သစၥာေစာင္႔လ်က္ေပးေၾကာင္း´ ခ်ားလ္စ္  နားလည္ခဲ႔ရသည္ (သု ၂၇း၅-၆)။
မၾကာခဏဆိုသလို ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေသာစကားေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးျခင္းထက္ ခ်ီးမြမ္းစကားေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ရသည္။ အမွန္တရားက နာက်င္ေစသည္မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တရားေၾကာင့္ အလြန္ခံစားရသည္။ မာနထိခိုက္ သည္။ မသက္မသာျဖစ္ေစသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာင္းလဲရန္ စိန္ေခၚသည္။
မိတ္ေဆြစစ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ နာက်င္ခံစားရျခင္းကို ၎တို႔ မေပ်ာ္႐ႊင္ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔ကို မလွည့္စားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ကို အလြန္ခ်စ္သည္။ သူတို႔သည္ ခ်စ္ေသာစိတ္ႏွင့္ အားယူကာ ကၽြႏု္ပ္တို႔သိေသာ္လည္း လက္မခံႏိုင္၊ လက္ေတြ႔ အသက္မရွင္ႏိုင္ေသးသည့္ကိစၥကို ေထာက္ျပေပးသူမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၾကားလိုေသာ စကားမ်ားသာမက ၾကားရန္လိုအပ္ေသာ စကားမ်ားကိုပါ သူတို႔ေျပာသည္။
ထိုသို႔ေသာမိတ္ေဆြမ်ားကို ေ႐ွာလမုန္သည္ သုတၱံက်မ္းထဲတြင္ ဂုဏ္ျပဳထား သည္။ သခင္ေယ႐ႈသည္ ထိုထက္ပိုခဲ႔ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔က စိတ္နာျငင္းပယ္ျခင္းကို သခင္သည္းခံလ်က္ ကိုယ့္အေၾကာင္း အမွန္တရားကို ေျပာျပသည္သာမက ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ မည္မွ်အခ်စ္ခံရေၾကာင္းကိုျပခဲ့သည္။ POH FANG CHIA